Workation

Ik heb deze week de drukke Randstad verruild voor het rustige Drenthe. 

Ik ben op workation. Wat ik een stom woord vind. Maar ben nog aan het nadenken over een betere Nederlandse variant.

Maar goed. Behalve verhalen tikken, blogs herschrijven voor klanten, advertentiecampagnes maken en monitoren, en een heleboel oersaaie administratie, ben ik druk met het aansteken van de houtkachel. En dat valt nog niet mee. De eigenaar van het huisje heeft enorme blokken hout klaargelegd die niet zo makkelijk branden. Nu zou ik in de omringende bossen hout kunnen gaan sprokkelen, maar het heeft de afgelopen dagen nogal geregend en nat hout brandt ook niet. 

We (ik ben hier met Emile) hadden beide behoefte aan een beetje vertraging. Dus wat dat betreft werkt die houtkachel met veel te grote blokken prima. Ik ben overigens de firestarter. Emile zorgt dat het vuur blijft branden. Denk dat dat iets zegt over onze aandachtsspanne ;). 

We werken van 8 tot de lunch, en gaan dan lekker dat bos in waar we midden in zitten. En het klinkt zweveriger dan het is, maar na een uur struinen door de natte bladeren is mijn hoofd weer leeg. 

’s Middags gaan we gewoon weer aan de slag. Met frisse ideeën. Blijkbaar doet een andere plek iets met je brein. Of het is gewoon de frisse lucht. Of de houtrook. 

Hoe dan ook: even er tussenuit werkt.